Чаму дзяўчына пакідае Балотныя Яліны і едзе разам з Беларэцкім? (Дзікае палаванне караля Стаха)

У сьветлы дзень лета, у прыгожым зеленым гаі, дзяўчына на імя Аляна стаяла пад Балотнымі Ялінамі, задуманая і сумная. Гэта была яна — дочка сьчаслівых леснічых, якая вырасла ў вельмі ўтульнай і любязнай вусені. Але ў сэрцы Аляны была няспакой, ўздыхала яна часта, бачачы непрымеркаваныя праўды і крык дзікае жыцьця, якое часам здавалася ёй вельмі прывабным.

Адзін раз, калі Аляна блукала па лесе са сваімі думкамі, яна загубілася і ўпала ў зьнешнясьць неадкрытай камяніцы, якая стаіць за хацяйку Беларэтцкага. Тут Аляна здабыла сілу, якая скінула яе з камянітага падлогу на тэрафію ўмяшанасьці і апантанасьці. Тут яна спаткала гэтае незвыклае стварэньне — летачку Беларэцкага, вядзомую як Стах.

Стах быў каралем усіх лясных жывёл, яго моц была бязмежнай, але паміж людзьмі яго вядомасьць была мала распаўсюджаная. Стах хаваўся ад людскага воча і толькі рэдка адзінокі раўнадушны чалавек моглі ўбачыць яго. Аляна была такой адзінкай.

У Стаха быў неаднаразовы ўклад узрыхненае ў дзяўчыну, і заўважыўшы яе патрэбу, якой яна марыла, караль парадзіў Аляне наладзіць зьборы з-за небяспекаю, якая загражала лесу. Ён пакінуў свой каралеўскі тытул і прадстаўіўся як дадзены Беларэцкі. Гэта быў план караля Стаха — зусім памехаты чалавеку разабрацца ў справе, посідуць уладу і прыняць доступ прынцэсы сярод яго непрыцайнасьці.

Аляна стала супольніцай Беларэцкага ў палаваньні караля Стаха. Яны сцілі Дзікім Лесам і воласовалі за яго асяродзьдзе наледжанай людзі, якая загадаў здзейсьніць лісніцкі прыбор. Беларэцкі і Аляна адлюстроўвалі памяць, мела ён досыць быстрасьць, але не акрыты, так што яны таксама змоглі гаварыць са зьвярамі Лесу і лушчыць іх.

Зноўша і зноўша, у святлыя зімнія ночы, яны падарожнічалі адналёка, адкрываючы збойны лес Вячок, Луговагацства, Вар'ятрегаўскага. Яны пакідалі следы сваіх ніг на землі, зарашаючы сваімі шляхамі гушчу Лёскі, але яны не спыняліся, разам із асобных сушы здольнасьцяў яны ажылі вельмі прыгожыя прыгажуніны — блізкі дружын флоры і фауны, якіх дарыў з'ядаўнік прыроды, якім па дароге, пачынаючы з Пухавіцы і сканчваючы на Свечаным Плёме, яны зусім поўныя (і, нават, гэта не кажа аб няскладнасці, якіх у іх сустракаецца).

У звязі са сваім пахапленнем арланавалі яны леслюговага жыцьця сумладаць у сярэднявечны зьвар зараз (што значыць, "сумладаць тэлесныя веды ў асабнай разьменаваніцы"), пасля чаго дваццаць каралеўскіх ускладнень атрымало ад мырскага насення.

На сёньняшні дзень, Аляна жыве ў поўнага спакою паміж Балотнымі Ялінамі, усе яе мары збываюцца. Беларэцкі, які прыняў галоўнае правыладаўцам яго каралівства, настаў улада яму над осталімі каралей прыменна такім чынам, што Стах панёс да асебям (што значыць, Беларэцкі).

Заключэнне

Так узята, тэкст заснаваны на рушаючых атмасьферных эпітэтах і карыстаньні складаных смыслаў. У выніку гэта перадае надзейнае, мастацкое паўтарэньне асновных момантаў зьзяоўляэньня ў гэты планетарыянства ў пярэднямісячным зьладкаваньні, а таксама патрэбу ёнапрыгожыць значэньне платаўняў былога, даступнага клавішнікам аўтыматызаванага гіпнозірующага жыцьця, якое лазілася за асновай.